De kracht van rust en stilte

Er zijn talloze agenda’s, planningsmethodes en trainingen die ons leren omgaan met timemanagement, focus en structuur. Efficiënt werken, microdoelen stellen, het einddoel helder houden — allemaal waardevolle technieken. Maar wat we vaak vergeten, is dat echte groei niet alleen uit actie komt. Net zoals in de natuur hebben wij momenten van rust, stilte en vertraging nodig. Juist dat element — waar we het meest naar verlangen — raakt in het moderne leven vaak ondergesneeuwd.

Enige tijd geleden heb ik mijn baan opgezegd. Ik was klaar met de ratrace, het continu doorrennen, het jongleren met verantwoordelijkheden. Het was tijd om me volledig te richten op mijn praktijk. En dus dacht ik: vol gas vooruit, want nu moest mijn inkomen daar volledig vandaan komen.

Een paar weken later vroeg mijn man: “Wat ga je vandaag doen?”En mijn hoofd ontplofte bijna. Blogs schrijven, opleidingen volgen, werken aan mijn praktijk, e-learning ontwikkelen…Ik moet dit, ik moet dat. Hoe langer ik nadacht, hoe chaotischer mijn hoofd werd en hoe zwaarder mijn hart voelde.

Maar eerst moesten de honden eruit. Dus ik stapte naar buiten, de schemering in. Het was koud en het sneeuwde. Terwijl ik liep, hoorde ik alleen het zachte gekraak van de sneeuw onder mijn voeten. De wereld leek even stil te staan. De sneeuw bedekte niet alleen het landschap, maar ook de ruis in mijn hoofd.

Langzaam loste de oneindige stroom van gedachten op.En daar, in die witte stilte, voelde ik het ineens: Ik bén niet mijn takenlijst. Ik ben niet de dingen die ik allemaal moet doen.Ik ben wat ik voel. Wat ik beleef. Wat ik nodig heb.Het antwoord ligt niet in nóg meer doen, maar in af en toe even stoppen.

De natuur begrijpt dit al eeuwen. Ze beweegt in een ritme van rust en actie, van stilte en bloei. In de winter trekt alles zich terug, zodat er ruimte ontstaat voor nieuwe groei in de lente. Waarom zouden wij daar anders in zijn? Als we nooit pauzeren, blijven we hangen in een pad dat misschien niet eens van ons is. Maar wanneer we vertragen, ontstaat er ruimte voor iets nieuws. Nieuwe energie. Nieuwe ideeën. Nieuwe richting.

Net als de natuur, die in de lente vanzelf weer tot leven komt, komen ook wij weer in beweging — maar alleen als we onszelf toestaan eerst even stil te staan.

Dus ik schenk mezelf nog een kop thee in en nestel me bij de kachel. Soms is dát precies wat je nodig hebt.